Zəruri müdafiə çox zaman qəsdən adam öldürmə ilə nəticələndikdə əsaslı hesab edilmir və biz bunu “R / Dadli və Stivensə qarşı” işində rahatlıqla müşahidə edə bilərik.
1884-cü ildə içində kapitan Tomas Dadli, köməkçisi Edvin Stivens, matros Edmund Bruks və 17 yaşlı yunqa Riçard Parkerin olduğu yaxta Britaniyadan yola düşdü. 2 həftə sonra başlayan dəhşətli tufan yaxtanı aşırdı və ekipaj üzvləri kiçik xilasetmə qayığının köməyi ilə xilas ola bildilər. Bədbəxtlikdən tufan zamanı təşvişə düşən Parker ərzaq dolu yeşiyi və su balonlarını suya salmışdı.
Bu hadisə 5 iyul tarixində baş vermiş, 17 iyul tarixində onlar şalğamlarını və tuta bildikləri bir tısbağanı yemişdilər. 24 iyul tarixində isə Parker artıq susuzluğa dözməyərək dəniz suyu içmiş və halı pisləşərək koma vəziyyətə düşmüşdü. Artıq seçim etmək lazım idi. Dənizdə əlacsız qalan matroslar arasında insan yemək kimi hallar olduğunu hər kəs bilirdi. Kapitan bu haqda çox düşündü, nəticədə bir nəfər qurban gedəcəkdi. Beləliklə, gənc Parkerin neçə gündür ki, huşsuz vəziyyətdə olması onun taleyini həll etdi.
Yaşamağın başqa yolunun olmadığını düşünən Dadli və Stivens Parkeri öldürdü. Əvvəlcə, Bruks buna qarşı çıxsa da, daha sonra onun özü də daxil olmaqla, üzvlər sağ qalmaq üçün hannibalizmə əl atdılar.
29 iyul tarixində heyətin sağ qalan üzvləri xilas edildilər. Britaniyaya qayıtdıqdan sonra bu hadisə haqqında çox qalmaqallı məqalələr yazıldı və Dadlinin ekipajının məhkəməsi başlandı.
Məhkəmə vaxtı gəldikdə ictimai rəy Dadli və Stivensin lehinə idi. Ədalət isə əksinə, zəruri müdafiəni qəbul etmirdi. 3 nəfərin xilası üçün birinin yeyilməsi – bunun doğru, yaxud yanlış olduğuna qərar vermək çətin idi. Müdafiə tərəfi məhkəmədə iddia edirdi ki, əgər ekipaj üzvləri oğlanın cəsədi ilə qidalanmasaydılar, yəqin ki, aclıqdan öləcəkdilər və o zamana qədər Parker çoxdan ölmüş olacaqdı.
Baxılan iş üzrə hakimlərin də fikirləri fərqli olmuşdur. Bəzi hakimlər son zərurət doktrinasını əsas gətirərək Parkerin öldürülməsinə haqq qazandırsa da, digər hakimlər qəti şəkildə fərqli mövqe nümayiş etdirirdilər. Onların fikrincə, şəxs öz yaşamaq şansınız artırmaq üçün başqa bir insanı öldürə və ya ölümünə səbəb ola bilməz.
Nəhayət, məhkəmə dostlara haqq qazandırmayaraq qərara gəlmişdir ki, bu cinayət əməli hesab olunmalıdır. Bununla belə, məhkəmə dostların düşdüyü çətin və ekstremal vəziyyəti nəzərə alaraq onlara 6 aylıq azadlıqdan məhrumetmə cəzası təyin etmişdir. Onu da qeyd edək ki, bu hadisədən sonra Stivens öz ağlını itirmiş, Bruks isə ömrünü vicdan əzabı ilə başa vurmuşdur. “Hannibal Tom” ləqəbi verilən Dadli isə ömrünün sonuna kimi Parkerin ailəsinə yardım göndərmişdir.
